Een droom...

Inmiddels is onze droom uit gekomen! In juni 2013 zijn we naar Curaçao geweest om met Luuk de 2 weken durende therapie te volgen. Een meer dan geweldige ervaring! En stiekem zeker voor herhaling vatbaar! Lees hier het uitgebreide dagboek van onze trip!

Wij hebben een droom... Een droom die altijd heel ver weg leek te zijn. Maar naarmate de jaren vorderen is de droom groter geworden. Dromen blijven bestaan, maar nog mooier zou zijn als deze werkelijkheid zou kunnen worden! Onze wens is om met onze zoon Luuk dolfijntherapie volgen!

Luuk is 6 jaar en heeft downsyndroom. Dit was in begin even een klap, maar al gauw zijn we ervoor gegaan. Met ups en down, dat wel. Maar Luuk heeft ons al gauw geleerd dat het vooral enorm genieten is met dit bijzondere mannetje. Luuk is een heerlijk vrolijk kind. Hij doet ons elke dag verbazen met alle dingen die hij kan en vooral wil kunnen. Hij is alert en erg nieuwsgierig. Hij wil graag de wereld verkennen en neemt ons mee op zijn ontdekkingsreis. Hij is zich aan het ontpoppen tot een heuse charmeur. Soms duurt het net iets langer om van hem een reactie of een lach te krijgen. Maar zodra je dat lukt, pakt hij je helemaal in. Luuk is dol op zijn broertje Sem van 4 en Luuk is grote held van Sem!

Wil je meer lezen over Luuk? Kijk dan op
www.luukdevries.nl . Het dagboek wordt al 6 jaar bijgehouden.

Op deze site kun je het blog lezen en zien wat voor acties we hebben gehouden voor Luuk. Inmiddels hebben we ruimschoots het therapiebedrag bij elkaar gekregen en zijn overdonderd door de acties van anderen en de hartverwarmende reacties! Geweldig! Onze droom komt uit: Luuk gaat naar de dolfijnen!

Lees onderaan deze pagina meer over dolfijntherapie.

"De knopen zijn doorgehakt! Wij hebben een droom, een droom om Luuk enorm te helpen met zijn ontwikkeling. De logopediste van Luuk, Marieke, vertelde deze week dat dolfijntherapie echt iets voor Luuk zou zijn. Het zou hem enorm helpen met zijn spraak. Want die loopt nog ietsjepietsje achter. Het zou hem helpen om alles wat meer duidelijk te kunnen maken aan ons, op school en iedereen om hem heen. Het zou hem helpen en ons ook. Want wat is communiceren toch belangrijk. Wij kennen Luuk door en door en tussen zijn brabbeltaal door, komen steeds meer verstaanbare woorden voorbij. En ook met handen en voeten (lees: gebarentaal) komen we samen een heel eind. Maar wat zou het fijn zijn als Luuk nog wat meer gestimuleerd zou worden met zijn ontwikkeling! Niet alleen zijn spraak, maar zijn niet-zindelijk zijn, zijn zelfvertrouwen zou zo'n enorme boost kunnen krijgen. Maar ook zijn grove en fijne motoriek, sociale en functionele vaardigheden, cognitieve ontwikkeling komen aan bod. Ja, Marieke heeft de droom weer aangewakkerd en we willen proberen onze droom uit te laten komen. Helpen jullie mee?"

Rekeningnummer

Steun deze actie en maak onze droom werkelijkheid!
Rekeningnummer 110.59.58 t.n.v. L de Vries ovv Luuk!

De teller staat op € 8.185,-

donderdag 22 mei 2014

Het broertje van...

Wat ben ik trots. Ongelofelijk trots! Terwijl wij alle middelen hadden ingezet om de schoolcarrière van Luuk weer tot een succes te maken, is er maar 1 die hierin de belangrijkste rol heeft. En dat is Luuk. En Luuk valt niet te sturen hierin. Puur noemen ze dat in de mooiste betekenis van het woord, maar in dit geval kan het ook aangeduid worden als Luuk doet vooral waar hij zin in heeft en uit dat ook. Is iets niet leuk, dan zegt hij dat en moppert een beetje rond. Is iets leuk, dan danst hij door de kamer.

Een maand geleden hadden we de eerste evaluatie op school sinds de nieuwe aanpak. Inmiddels is het team uitgebreid met een tweede begeleidster. Nu dus twee geweldige mensen met een enorme inzet en een hele grote klik met Luuk. Bovenal hebben ze vertrouwen in Luuk. En dat is belangrijk. Aan tafel zaten ook de nieuwe ambulant begeleidster, de juf, de interne begeleidster en het team van de zorginstelling. 9 mensen die het gaan hebben over een kleine jongen van 7. Ieder doet zijn verhaal. En naarmate de verhalen vorderde, groeiden wij in trots. Wat doet Luuk het goed! De verwachting dat Luuk zich zo snel zou herpakken was wat kleiner, maar niets was minder waar. Luuk is binnen no-time gegroeid in alles. Spraak, concentratie, werkhouding, samen werken, gedrag, noem maar op. Geen enkel negatief geluid. Wat fijn, wat fijn! De intern begeleidster was benieuwd hoe dat nu zou gaan, elk moment begeleiding. Daarbij werkt de begeleidster nu ook op de gang naast de klas en niet meer in een kamertje achteraf. Wat voor impact heeft dat op de juf, op de klas? Maar ze heeft nu gezien dat het werkt. De kinderen kunnen zien waar Luuk aan werkt, zijn soms zelfs onder de indruk van zijn kunnen. Luuk blijft zo ook betrokken bij de klas. de begeleidster zit veel in de klas. Maar doet dat geruisloos. De klas is er aan gewend, maar ook de juf geeft aan dat het een fijne samenwerking is en geen last heeft van deze aanwezigheid. De map van Luuk staat ook weer vol mooie berichten! Kleine mijlpaaltjes en mooie momenten voor Luuk of voor de juf of voor de begeleiding. Laatst het bericht dat de kids in de klas aan het voorlezen waren. Luuk wilde ook wel. Voor in de klas, begint hij te lezen. Het ging goed. De kids waren onder de indruk en riepen dat Luuk het zo goed deed. Luuk ging steeds harder lezen. Aan het einde van het verhaaltje ging iedereen hard klappen en juichen. Luuk groeide van trots. En zo ook de juf en de begeleidster! Mooi! En Luuk wilde nog een keer. Luuk was deze week het zonnetje van de week. De kinderen mochten benoemen waar Luuk goed in is. Kinderen verstaan hem nu beter en opvallend was dat Luuk zo goed stil kan zitten. Daar kunnen de andere kinderen nog wat van leren, werd gezegd!

Conclusie op dit moment: een leerbaar, vrolijk en enthousiast kind. Zeker 180 graden gedraaid ten opzichte van een paar maanden geleden. Gelukkig hebben wij het vertrouwen in Luuk niet opgegeven en heeft het bijna helemaal nieuwe team hem nog deze kans gegeven. Hij heeft zich heel snel herpakt en laten zien dat hij het kan. Binnenkort praten we over volgend schooljaar...

De enorme wilskracht van Luuk zorgt ervoor dat Luuk verder kan komen, door zet. Een doorzetter dus. Een mooie eigenschap. Maar ook een eigenschap die Luuk het meest in de weg zet. Zijn wilskracht. Luuk drijft zijn zin door, wil bepalen hoe en wat er gebeurt. Dat kan niet altijd. En dat zorgt er ook voor dat zijn broertje daar best last van heeft. Hoewel het veel minder voor komt, moeten we toch nog vaak schipperen. Thuis proberen we dat te vermijden. Kunnen we consequent zijn. Althans proberen we dat te zijn. Maar ergens anders is er niet altijd de tijd voor of willen geen scene maken. Met als gevolg dat we een deal maken met Sem. Want Luuk geeft niet op. Wil Luuk op de stoel in de auto waar Sem normaal op zit. Dan moet je alles uit de kast halen om dat uit Luuk zijn hoofd te halen. En Sem laat niet zomaar alles van zich af pakken. Probeert ook door te zetten. Als het na 10 minuten niet lukt om Luuk op de andere stoel te krijgen, vragen we uiteindelijk of Sem dat dan toch maar wil doen. Weer het gevecht verloren... Sem is dan boos en verdrietig. En dat maakt ons ook verdrietig. Afgelopen week gingen Luuk en ik Sem op halen van school. Met Luuk duidelijk de afspraak gemaakt dat we meteen naar huis zouden gaan als Sem buiten zou komen. Luuk begrijpt het en knikt. Zodra Sem buiten is, zet Luuk het toch op een lopen. Naar het klimrek. En daar blijft hij de komende 20 minuten zitten. En dat is de tweede keer deze week. Alles uit de kast gehaald. Sem wil naar huis, maar moet wachten. Sem moet eigenlijk gaan voetballen en probeert Luuk mee te krijgen. Dat lukt niet. Sem is onder de indruk en dit gebeuren maakt weer indruk op hem. Hij gaat het verhaal vertellen tegen zijn juf die nog buiten staat en de vorige juf van Luuk. De vorige juf van Luuk komt helpen, maar ook dat lukt niet. Ze begrijpen gelukkig de situatie en ik geef aan dat ik het vooral heel vervelend vind voor Sem. Ineens lukt het Sem wel om Luuk uit het klimrek te krijgen. En terwijl ze 20 minuten geleden nog een gevecht hadden, lopen ze nu vrolijk hand in hand naar huis. Sem wil een kus van Luuk, maar krijgt 'm niet. Mijn hart breekt. Ik krijg Luuk ook niet zo ver. Luuk bepaalt in deze. Puur noemen ze dat toch? Thuis mag Luuk niet op zijn Ipad. Consequent zijn. Na 10 minuten is Luuk weer bekeerd, geeft Sem een dikke knuffel, zegt sorry en gaat zonder problemen mee naar de tandarts, voetbal kijken bij Sem en naar de kapper. Pas daarna mag hij van mij weer op de Ipad.

's Avonds in bed wil Sem het er nog wel over hebben. Ik zie de teleurstelling in zijn ogen. Begrijpt niet waarom Luuk andere privileges heeft als hij zelf. En waarom Luuk soms zo slecht luistert. Hij begrijpt goed dat we bepaalde dingen in ons leven dankzij Luuk anders moeten doen. Praten doen we altijd veel. Sem is een gevoelig kind. Toch vind ik het steeds lastiger worden. Sem moet zich vaak aanpassen, thuis. Op school levert dat problemen op, want daar past hij zich niet aan. Dat is zijn rijkdom. Hij staat daar zijn stoel niet af. En wordt dan boos. Ik begrijp hem wel. Maar het is natuurlijk niet goed. De aandacht gaat vaak naar Luuk. Voor zijn mooie momenten, maar ook voor de momenten dat het met Luuk niet goed gaat. Sem merkt dat, voelt dat. En uit dat in boosheid, veroorzaakt door frustratie. Ik wil graag die boosheid van hem af nemen, maar dat lukt niet...

Hoewel Luuk een geweldige broer is voor Sem en ze samen onwijs veel plezier hebben, eigenlijk wel 2 handen op 1 buik. En ik zo trots ben op Sem, hij is zo'n kanjer, ontzettend lief en stoer en hij is een nog grotere broer voor Luuk. Helpt hem, zorgt voor hem, vrolijkt hem op, komt voor hem op als er iets vervelends gebeurt, troost hem, en toch raakt het me. Misschien wel juist omdat Sem zoveel doet voor zijn broer. En moet doen. En voor een 5-jarige is dat eigenlijk te veel. Daar kunnen geen Semmiedagen, privileges voor Sem, gesprekken, 1 op 1 momentjes, mijlpalen vieren, grote-jongens dingen doen en kadootjes tegen op. Sem zal zijn weg hierin moeten vinden. Wij kunnen hem hierbij helpen. Iedereen is anders. Dat weten wij en dat weet Sem nu ook. Hij accepteert Luuk zoals hij is en dat is veel waard. Maar toch, het blijft lastig...

(diploma B voor Sem en diploma Super-sterk voor Luuk!)


Wat is dolfijntherapie?

Dolfijn ondersteunde therapie is een bijzondere therapie voor bijzondere kinderen/jongeren met beperkingen en speciale behoeftes. Er wordt een intensieve, op maat gemaakte, therapie aangeboden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van verschillende therapievormen, gecombineerd met de interactie met een dolfijn. De dolfijn is de motivator en de beloning voor het gewenste gedrag (lichamelijk, mentaal en emotioneel).Dolfijn ondersteunde therapie is een integrale, multidisciplinaire behandelmethode, waarin gekwalificeerde therapeuten samenwerken met speciaal voor de therapie getrainde dolfijnen. Uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat dolfijnen kinderen stimuleren om zich verder te ontwikkelen en dat kinderen tot vier keer zo snel leren wanneer ze therapie volgen die gecombineerd wordt met interactie met dolfijnen.

Wat het is: een uniek, door dolfijnen ondersteund programma
CDTC biedt een twee weken durend programma op maat waarin de interactie met dolfijnen een hoofdrol speelt. Het is ontworpen voor de behandeling van patiënten van 3jaar en ouder met handicaps als autisme en hersenverlamming, en ook voor mensen met psychologische aandoeningen als depressie en posttraumatisch stresssyndroom. (Zie lijst van diagnoses.) Het programma is in handen van bevoegde en toegewijde therapeuten. Het complementeert en ondersteunt de traditionele therapie die patiënten thuis krijgen. Indien de patiënt een kind is, worden diens ouders, broertjes en zusjes nauw betrokken bij de behandeling. Het programma wordt geboden in vier talen: Nederlands, Engels, Duits en Spaans.

Wat er bereikt wordt: een positief verschil
Er is een hoge mate van succes. Onze patiënten vertonen opvallende vooruitgang in:
• fijne en grove motorische vaardigheden
• spraak en taalbeheersing
• cognitieve ontwikkeling
• sociale en functionele vaardigheden
Dit kan concreet leiden tot fysieke ontwikkeling, betere communicatie, meer zelfvertrouwen en meer ontspanning. Een enorm verschil in het leven van patiënten en hun gezinnen.

Hoe het werkt: de dolfijn als krachtige motivator
Dolfijnen spelen een centrale rol in het programma. Zo ondersteunen zij onder meer instrumenteel leren, wat betekent dat de interactie met de dolfijn ook als een beloning werkt. Voorbeeld: een therapeut vraagt een kind met motorische problemen om zijn arm omhoog te brengen. Zodra het hierin slaagt reageert de dolfijn, die het kind zo kan motiveren om de oefening nogmaals uit te voeren. Zo krijgt het kind snel en makkelijk grip op een nieuwe situatie en kweekt het zelfvertrouwen.

Waarom dolfijnen: slimme en sociale dieren
Dolfijnen zijn intelligent en hebben een zeer sociaal karakter. Onderzoek wijst uit dat interactie met dolfijnen de aandacht van een patiënt tot vier keer langer vast kan houden. Dolfijnen hebben bovendien een uniek vermogen om een band met mensen te scheppen en ze op hun gemak te stellen. De dolfijn accepteert mensen met een handicap onvoorwaardelijk. Sommige patiënten komen tot het besef dat de dolfijn, in al zijn indrukwekkende sierlijkheid, niet kan praten en lopen. “De dolfijn is net als ik!” Dit maakt de dolfijn een herkenbaar therapiemaatje waar patiënten harder voor willen werken.

Hoe het programma is opgebouwd
• Een twee weken durend programma op maat
• Twee blokken van vijf dagen met één therapiesessie per dag
• Tussentijds een vrij weekend
• De patiënt heeft gedurende het hele programma dezelfde therapeut
• Aangepaste programma’s zijn op aanvraag beschikbaar
Op de eerste dag verwelkomt de therapeut de patiënt, diens familie en verzorgers. (Voorafgaand aan de anamnese is de medische geschiedenis en alle informatie van de behandelaars thuis al bestudeerd.) Samen met de therapeut worden nu heldere doelen gesteld. Er volgt een rondleiding door het centrum en er is gelegenheid tot kennismaking met het behandelend team en de andere patiënten en gezinnen. Dan kan de sessie beginnen. Tijd om de dolfijnen te ontmoeten en samen met ze aan de slag te gaan.

Hoe de sessies zijn opgebouwd
Iedere sessie duurt in totaal twee uur, verdeeld in vier segmenten:• Een haf uur conventionele therapie in een speciale behandelkamer• Een uur door de dolfijn ondersteunde therapie op het platform en in het water• Een half uur alledaagse vaardigheden oefenen als douchen, omkleden en organiseren• EvaluatieTijdens de voorbereiding doet de patiënt oefeningen gericht op het behalen van de afgesproken doelstellingen. Terwijl de therapeut de patiënt behandelt, ondersteunt en coacht, schrijft een capabele stagiaire het sessierapport. De patiënt kleedt zich om en trekt een wetsuit aan.Op het platform en in het water voegen een dolfijnentrainer en een dolfijn zich bij het team. De oefeningen worden uitgebreid en geïntensiveerd en bij wijze van overdracht toegespitst op interactie met de dolfijn. Ouders en verzorgers kijken van een afstand toe. Tijdens het laatste half uur van de behandeling traint de patiënt alledaagse vaardigheden en neemt een douche, waarna de sessie wordt geëvalueerd met de patiënt, diens familie en verzorgers. Hoe ging het? Wat is de volgende stap?

Meer info op http://www.cdtc.an/