Een droom...

Inmiddels is onze droom uit gekomen! In juni 2013 zijn we naar Curaçao geweest om met Luuk de 2 weken durende therapie te volgen. Een meer dan geweldige ervaring! En stiekem zeker voor herhaling vatbaar! Lees hier het uitgebreide dagboek van onze trip!

Wij hebben een droom... Een droom die altijd heel ver weg leek te zijn. Maar naarmate de jaren vorderen is de droom groter geworden. Dromen blijven bestaan, maar nog mooier zou zijn als deze werkelijkheid zou kunnen worden! Onze wens is om met onze zoon Luuk dolfijntherapie volgen!

Luuk is 6 jaar en heeft downsyndroom. Dit was in begin even een klap, maar al gauw zijn we ervoor gegaan. Met ups en down, dat wel. Maar Luuk heeft ons al gauw geleerd dat het vooral enorm genieten is met dit bijzondere mannetje. Luuk is een heerlijk vrolijk kind. Hij doet ons elke dag verbazen met alle dingen die hij kan en vooral wil kunnen. Hij is alert en erg nieuwsgierig. Hij wil graag de wereld verkennen en neemt ons mee op zijn ontdekkingsreis. Hij is zich aan het ontpoppen tot een heuse charmeur. Soms duurt het net iets langer om van hem een reactie of een lach te krijgen. Maar zodra je dat lukt, pakt hij je helemaal in. Luuk is dol op zijn broertje Sem van 4 en Luuk is grote held van Sem!

Wil je meer lezen over Luuk? Kijk dan op
www.luukdevries.nl . Het dagboek wordt al 6 jaar bijgehouden.

Op deze site kun je het blog lezen en zien wat voor acties we hebben gehouden voor Luuk. Inmiddels hebben we ruimschoots het therapiebedrag bij elkaar gekregen en zijn overdonderd door de acties van anderen en de hartverwarmende reacties! Geweldig! Onze droom komt uit: Luuk gaat naar de dolfijnen!

Lees onderaan deze pagina meer over dolfijntherapie.

"De knopen zijn doorgehakt! Wij hebben een droom, een droom om Luuk enorm te helpen met zijn ontwikkeling. De logopediste van Luuk, Marieke, vertelde deze week dat dolfijntherapie echt iets voor Luuk zou zijn. Het zou hem enorm helpen met zijn spraak. Want die loopt nog ietsjepietsje achter. Het zou hem helpen om alles wat meer duidelijk te kunnen maken aan ons, op school en iedereen om hem heen. Het zou hem helpen en ons ook. Want wat is communiceren toch belangrijk. Wij kennen Luuk door en door en tussen zijn brabbeltaal door, komen steeds meer verstaanbare woorden voorbij. En ook met handen en voeten (lees: gebarentaal) komen we samen een heel eind. Maar wat zou het fijn zijn als Luuk nog wat meer gestimuleerd zou worden met zijn ontwikkeling! Niet alleen zijn spraak, maar zijn niet-zindelijk zijn, zijn zelfvertrouwen zou zo'n enorme boost kunnen krijgen. Maar ook zijn grove en fijne motoriek, sociale en functionele vaardigheden, cognitieve ontwikkeling komen aan bod. Ja, Marieke heeft de droom weer aangewakkerd en we willen proberen onze droom uit te laten komen. Helpen jullie mee?"

Rekeningnummer

Steun deze actie en maak onze droom werkelijkheid!
Rekeningnummer 110.59.58 t.n.v. L de Vries ovv Luuk!

De teller staat op € 8.185,-

woensdag 10 juli 2013

The weeks after...

Beloofd is beloofd! Er is vaak gevraagd of ik ook af en toe een update wil schrijven over ontwikkelingen van Luuk ná de dolfijntherapie. En dat doe ik graag!

Maar eerst, wat een thuiskomst was het! Luuk en Sem hadden keurig geslapen in het vliegtuig met vlucht zonder vertraging. Het blijft dan toch een lange reis, maar zo was het natuurlijk goed te doen. Eenmaal in Empel aangekomen stonden de buurtjes al buiten te wachten! Buuf Kim had het huis versierd met vlaggetjes en dolfijnballonnen. En de kinderchampagne stond al klaar. Evenals een paar lekkere wijntjes van Hans en Veronie. Wat een thuiskomst! Dat maakt het gemis naar Curaçao meteen wat minder.
De kids wilden de volgende dag heel graag naar school en werden vrolijk ontvangen door hun klasgenootjes, want wat zijn Luuk en Sem stoer nu ze met de dolfijnen hebben gezwommen.
De dagen erna stonden in het teken van opruimen, foto's bekijken, verhalen vertellen en het mega-evenement Geef Down de Toekomst van onze stichting.

En toen ineens was daar een enorme klap... Mijn vader, opa Henk, had een een hartinfarct gehad. Wat is dat schrikken! Mijn moeder belde 's avonds om half 12 en ik ben meteen met haar naar het ziekenhuis gereden waar opa Henk gedotterd werd. En dan duurt wachten lang, heel lang. We kregen het spaansbenauwd, totdat we na een paar uur, veel later als werd gezegd, opa weer in de ogen konden kijken. Het dotteren ging even moeizaam, maar was toch goed gelukt. Maar dan staat je wereld wel even ondersteboven. De vakantieroes was abrupt verdwenen. De dagen erna stonden in het teken van ziekenhuisbezoek en langzaam bevatten wat er was gebeurd en hoe het ook had kunnen aflopen. Luuk had goed door wat er was gebeurd, want hij heeft opa extra lang geknuffeld en voorzichtig geaaid over zijn buik. Nu een weekje later is opa weer thuis en kan hij aan zijn herstel beginnen. We zijn enorm blij en dankbaar dat het goed is afgelopen en we gaan nu nog meer genieten van de mooie dingen in het leven!

Terug naar Luuk... Luuk was de eerste week total-loss, was niet achter de Ipad vandaan te halen en had duidelijk even rust nodig. Zo zie je dat de therapie toch erg intensief is geweest voor hem. Nu is hij weer helemaal de oude en is zijn spraak duidelijk vooruitgegaan!  Zinnetjes komen er steeds beter uit. Hij gebruikt uit zichzelf zijn vingers als het een nieuwe zin betreft. Maar als hij de Ipad wil, vraagt hij keurig "mama, mag ik de Ipad alsjeblieft?" Echt te gek! De omgeving merkt het ook. De klanken worden ook mooier. De logopediste is al langs geweest en we gaan er hard mee aan de slag om het vast te houden en uit te breiden. Gelukkig kunnen we ook veel spelenderwijs doen waardoor het niet vervelend is voor Luuk.
Hij eet ook elke avond keurig aan tafel en eet zijn groente helemaal op. Kleine porties, dat wel. Maar die worden vanzelf groter. Het is al uniek dat hij aan tafel zit. Én alles op eet.
Aankleden en uitkleden doet hij bijna helemaal zelf en geeft keurig zijn kleding aan ons.
Hij is een stuk zelfverzekerder omdat hij zich beter begrepen voelt. Ook zijn gedrag is een stuk verbeterd. We kunnen heel goed afspraken met hem maken. Hij reageert niet meer zo hysterisch, we kunnen rustig met hem praten en als we vragen of hij ons wil aankijken, doet hij dat meteen. Dat horen we ook veel uit onze omgeving. Zelfs iemand die zei, ik vroeg aan Luuk hoe het met hem gaat, en hij keek me meteen aan en zei 'goed'. Dat heeft hij nog nooit eerder gedaan. Hij loopt ook zonder problemen mee.
Het mooie aan alles is dat Luuk erg enthousiast is om alles aan te pakken. Hij heeft er duidelijk plezier in als hij iets mooi zegt of als hij goed heeft geluisterd. Hij wordt ook overladen met complimenten!
Naar de wc gaat Luuk nog steeds zonder problemen. Hij doet vaker geen plas als wel. Maar het begin is er, denken we. Het lijkt wel alsof Luuk het seintje nog niet helemaal goed door krijgt. Dat blijft een lastig verhaal. Maar hij heeft geen afkeer meer van het wc-gebeuren.
Hoewel Luuk een sociaal kind is, merk ik dat hij nog socialer is geworden. Speelt makkelijk met de buurkinderen mee en zij begrijpen hem ook steeds beter. 'Stop, hou op' volgt Luuk meteen op.  Kan ook beter zijn krachten doseren met stoeien. Ik heb ook nog geen huilend kind aan de deur gehad ;-).

Dit zijn de dingen die me nu te binnen schieten. Een geweldige vooruitgang en gelukkig ook thuis goed merkbaar! Het geeft ons nu al een hoop rust en minder strijd.

En dan Sem! Want niet alleen Luuk is veranderd, Sem lijkt ook wel een ander kind! Veel zelfverzekerder, opener, niet meer zo bozig, niet meer zo verlegen. Lief was hij altijd al, maar hij is nu nog zachter geworden en helpt Luuk zo ontzettend goed. Hadden we eerst regelmatig strijd met Sem en zijn gedrag, dat lijkt nu bijna verdwenen. Echt een mooie verbetering. En we horen dat ook heel veel uit onze omgeving. Wauw! Het lijkt erop alsof Sem niet meer hoeft te 'schreeuwen' om aandacht en dat hij ons gezin net zo'n belangrijke plek heeft als Luuk!

Kortom, wij zijn erg enthousiast over de vorderingen! Het is ook fijn om alles weer even op te schrijven, want door alles toestanden vergeten we soms even terug te kijken...

















Wat is dolfijntherapie?

Dolfijn ondersteunde therapie is een bijzondere therapie voor bijzondere kinderen/jongeren met beperkingen en speciale behoeftes. Er wordt een intensieve, op maat gemaakte, therapie aangeboden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van verschillende therapievormen, gecombineerd met de interactie met een dolfijn. De dolfijn is de motivator en de beloning voor het gewenste gedrag (lichamelijk, mentaal en emotioneel).Dolfijn ondersteunde therapie is een integrale, multidisciplinaire behandelmethode, waarin gekwalificeerde therapeuten samenwerken met speciaal voor de therapie getrainde dolfijnen. Uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat dolfijnen kinderen stimuleren om zich verder te ontwikkelen en dat kinderen tot vier keer zo snel leren wanneer ze therapie volgen die gecombineerd wordt met interactie met dolfijnen.

Wat het is: een uniek, door dolfijnen ondersteund programma
CDTC biedt een twee weken durend programma op maat waarin de interactie met dolfijnen een hoofdrol speelt. Het is ontworpen voor de behandeling van patiënten van 3jaar en ouder met handicaps als autisme en hersenverlamming, en ook voor mensen met psychologische aandoeningen als depressie en posttraumatisch stresssyndroom. (Zie lijst van diagnoses.) Het programma is in handen van bevoegde en toegewijde therapeuten. Het complementeert en ondersteunt de traditionele therapie die patiënten thuis krijgen. Indien de patiënt een kind is, worden diens ouders, broertjes en zusjes nauw betrokken bij de behandeling. Het programma wordt geboden in vier talen: Nederlands, Engels, Duits en Spaans.

Wat er bereikt wordt: een positief verschil
Er is een hoge mate van succes. Onze patiënten vertonen opvallende vooruitgang in:
• fijne en grove motorische vaardigheden
• spraak en taalbeheersing
• cognitieve ontwikkeling
• sociale en functionele vaardigheden
Dit kan concreet leiden tot fysieke ontwikkeling, betere communicatie, meer zelfvertrouwen en meer ontspanning. Een enorm verschil in het leven van patiënten en hun gezinnen.

Hoe het werkt: de dolfijn als krachtige motivator
Dolfijnen spelen een centrale rol in het programma. Zo ondersteunen zij onder meer instrumenteel leren, wat betekent dat de interactie met de dolfijn ook als een beloning werkt. Voorbeeld: een therapeut vraagt een kind met motorische problemen om zijn arm omhoog te brengen. Zodra het hierin slaagt reageert de dolfijn, die het kind zo kan motiveren om de oefening nogmaals uit te voeren. Zo krijgt het kind snel en makkelijk grip op een nieuwe situatie en kweekt het zelfvertrouwen.

Waarom dolfijnen: slimme en sociale dieren
Dolfijnen zijn intelligent en hebben een zeer sociaal karakter. Onderzoek wijst uit dat interactie met dolfijnen de aandacht van een patiënt tot vier keer langer vast kan houden. Dolfijnen hebben bovendien een uniek vermogen om een band met mensen te scheppen en ze op hun gemak te stellen. De dolfijn accepteert mensen met een handicap onvoorwaardelijk. Sommige patiënten komen tot het besef dat de dolfijn, in al zijn indrukwekkende sierlijkheid, niet kan praten en lopen. “De dolfijn is net als ik!” Dit maakt de dolfijn een herkenbaar therapiemaatje waar patiënten harder voor willen werken.

Hoe het programma is opgebouwd
• Een twee weken durend programma op maat
• Twee blokken van vijf dagen met één therapiesessie per dag
• Tussentijds een vrij weekend
• De patiënt heeft gedurende het hele programma dezelfde therapeut
• Aangepaste programma’s zijn op aanvraag beschikbaar
Op de eerste dag verwelkomt de therapeut de patiënt, diens familie en verzorgers. (Voorafgaand aan de anamnese is de medische geschiedenis en alle informatie van de behandelaars thuis al bestudeerd.) Samen met de therapeut worden nu heldere doelen gesteld. Er volgt een rondleiding door het centrum en er is gelegenheid tot kennismaking met het behandelend team en de andere patiënten en gezinnen. Dan kan de sessie beginnen. Tijd om de dolfijnen te ontmoeten en samen met ze aan de slag te gaan.

Hoe de sessies zijn opgebouwd
Iedere sessie duurt in totaal twee uur, verdeeld in vier segmenten:• Een haf uur conventionele therapie in een speciale behandelkamer• Een uur door de dolfijn ondersteunde therapie op het platform en in het water• Een half uur alledaagse vaardigheden oefenen als douchen, omkleden en organiseren• EvaluatieTijdens de voorbereiding doet de patiënt oefeningen gericht op het behalen van de afgesproken doelstellingen. Terwijl de therapeut de patiënt behandelt, ondersteunt en coacht, schrijft een capabele stagiaire het sessierapport. De patiënt kleedt zich om en trekt een wetsuit aan.Op het platform en in het water voegen een dolfijnentrainer en een dolfijn zich bij het team. De oefeningen worden uitgebreid en geïntensiveerd en bij wijze van overdracht toegespitst op interactie met de dolfijn. Ouders en verzorgers kijken van een afstand toe. Tijdens het laatste half uur van de behandeling traint de patiënt alledaagse vaardigheden en neemt een douche, waarna de sessie wordt geëvalueerd met de patiënt, diens familie en verzorgers. Hoe ging het? Wat is de volgende stap?

Meer info op http://www.cdtc.an/