Een droom...

Inmiddels is onze droom uit gekomen! In juni 2013 zijn we naar Curaçao geweest om met Luuk de 2 weken durende therapie te volgen. Een meer dan geweldige ervaring! En stiekem zeker voor herhaling vatbaar! Lees hier het uitgebreide dagboek van onze trip!

Wij hebben een droom... Een droom die altijd heel ver weg leek te zijn. Maar naarmate de jaren vorderen is de droom groter geworden. Dromen blijven bestaan, maar nog mooier zou zijn als deze werkelijkheid zou kunnen worden! Onze wens is om met onze zoon Luuk dolfijntherapie volgen!

Luuk is 6 jaar en heeft downsyndroom. Dit was in begin even een klap, maar al gauw zijn we ervoor gegaan. Met ups en down, dat wel. Maar Luuk heeft ons al gauw geleerd dat het vooral enorm genieten is met dit bijzondere mannetje. Luuk is een heerlijk vrolijk kind. Hij doet ons elke dag verbazen met alle dingen die hij kan en vooral wil kunnen. Hij is alert en erg nieuwsgierig. Hij wil graag de wereld verkennen en neemt ons mee op zijn ontdekkingsreis. Hij is zich aan het ontpoppen tot een heuse charmeur. Soms duurt het net iets langer om van hem een reactie of een lach te krijgen. Maar zodra je dat lukt, pakt hij je helemaal in. Luuk is dol op zijn broertje Sem van 4 en Luuk is grote held van Sem!

Wil je meer lezen over Luuk? Kijk dan op
www.luukdevries.nl . Het dagboek wordt al 6 jaar bijgehouden.

Op deze site kun je het blog lezen en zien wat voor acties we hebben gehouden voor Luuk. Inmiddels hebben we ruimschoots het therapiebedrag bij elkaar gekregen en zijn overdonderd door de acties van anderen en de hartverwarmende reacties! Geweldig! Onze droom komt uit: Luuk gaat naar de dolfijnen!

Lees onderaan deze pagina meer over dolfijntherapie.

"De knopen zijn doorgehakt! Wij hebben een droom, een droom om Luuk enorm te helpen met zijn ontwikkeling. De logopediste van Luuk, Marieke, vertelde deze week dat dolfijntherapie echt iets voor Luuk zou zijn. Het zou hem enorm helpen met zijn spraak. Want die loopt nog ietsjepietsje achter. Het zou hem helpen om alles wat meer duidelijk te kunnen maken aan ons, op school en iedereen om hem heen. Het zou hem helpen en ons ook. Want wat is communiceren toch belangrijk. Wij kennen Luuk door en door en tussen zijn brabbeltaal door, komen steeds meer verstaanbare woorden voorbij. En ook met handen en voeten (lees: gebarentaal) komen we samen een heel eind. Maar wat zou het fijn zijn als Luuk nog wat meer gestimuleerd zou worden met zijn ontwikkeling! Niet alleen zijn spraak, maar zijn niet-zindelijk zijn, zijn zelfvertrouwen zou zo'n enorme boost kunnen krijgen. Maar ook zijn grove en fijne motoriek, sociale en functionele vaardigheden, cognitieve ontwikkeling komen aan bod. Ja, Marieke heeft de droom weer aangewakkerd en we willen proberen onze droom uit te laten komen. Helpen jullie mee?"

Rekeningnummer

Steun deze actie en maak onze droom werkelijkheid!
Rekeningnummer 110.59.58 t.n.v. L de Vries ovv Luuk!

De teller staat op € 8.185,-

donderdag 20 juni 2013

Therapiedag 8 Heerlijke dag!

Wat een heerlijke dag vandaag! We zijn geëindigd op het strand Playa PortoMari. Met z'n viertjes wezen snorkelen en zwemmen. De onweer en regen zaten in de lucht, maar op dit strandje scheen de zon overtuigend. Na het zonnen, heerlijk aan een Amstel Bright in het strandtentje, terwijl de kids  met een ijsje spelen voor een decor met wuivende palmbomen en de ondergaande zon in zee. Daarna met onze zandlijven in de auto om van de Westpunt terug te rijden richting Willemstad. Een fantastische route. Voor mij het ultieme vakantiegevoel om de dag zo af te sluiten!



De dag is ook goed begonnen. Luuk liep zonder problemen mee naar het Therapy Centre en werd weer enthousiast onthaald door de therapeuten. Luuk neemt zijn tas dan mee, neemt uitgebreid afscheid van ons en gaat naar zijn kamertje om wat oefeningen te doen. Merel vraagt dan altijd aan ons hoe het gegaan is. Zo schoot me te binnen dat ik gisteren helemaal vergeten ben te schrijven dat Luuk weer een plasje op de wc had gedaan! Hij wordt nu 4 keer per dag op de wc gezet. Zonder problemen, hij blijft heel goed zitten, doet zijn best en als hij klaar is, tellen we nog rustig tot 10. Niet Luuk zijn tempo volgen met tellen, maar door te tellen Luuk nog even de kans geven om toch nog te plassen. Morgen zullen we even overleggen hoe we het kunnen opbouwen. Luuk moet er niet weer afkeer van krijgen, van het wc-gebeuren. En nu gaat het juist goed!

Het eten is verplaatst van de picknickhoek naar de tafel. Gisteren hebben we het ook thuis geoefend aan tafel. Met 3 bakjes. Nu had Merel een groot bord gepakt, daarop de 3 verschillende soorten eten gelegd. Ruim uit elkaar. En advies is niet te grote porties, meer kan later altijd nog. Luuk mag kiezen met welke hij beginnen. Als die 2 op zijn, dan mag hij zijn beloning wat ook op het bord ligt. Weer alles op! Merel laat hem ook nog kiezen uit 2 verschillende kleuren vorkjes. Om hem zo de leiding te geven.

Op het dock ging het ook weer super! Een hele goede concentratie. Hij werd alleen even afgeleid door een pelikaan, die op 1 meter afstand mee zat te kijken. Die hoorde daar toch niet, vond Luuk. Nadat de pelikaan weg gelokt was, had hij meteen zijn concentratie weer te pakken. Merel blijft dat knap vinden.
Ze deden een spelletje waarbij Luuk verschillende plaatjes moest matchen. Merel had de keuze te groot gemaakt en Luuk begreep de vraagstelling niet. Meteen had ze 'de rommel' weg gehaald en het zo overzichtelijker gemaakt. Luuk begreep het meteen en heeft alles foutloos gemaakt. We moeten het dus overzichtelijk houden zodat de vraagstelling in eerste instantie door Luuk begrepen wordt. Daarna kun je weer uitbreiden.

Merel vertelde dat Luuk ontzettend lief is voor Chabelita en de therapeuten. Hij blijft Chabelita maar aaien en voelt zich helemaal op zijn gemak en relaxed bij haar. Na de eerste sessie op het dock, had Luuk het koud en gaf aan niet meer het water in te willen. Zonder heel veel gesputter, ging hij weer het water in. Merel heeft Luuk op een gegeven gevraagd of hij in het water wilde blijven of er uit wilde. Hij zei 'ik wil er uit'. Merel heeft dat meteen gedaan omdat Luuk toch het water mee in ging, ondanks dat hij niet wilde en hij het rustig aan Merel vertelde.

Rustig blijven, consequent zijn, niet in gaan op negatief gedrag, en positief benaderen (dus niet zeggen 'nee, dat is niet goed') zijn dingen die heel goed werken bij Luuk. Zo blijkt hier. Wellicht bij elk kind... Ook moeten we Luuk niet vragen of Luuk mee wil naar de wc, maar zeggen 'kom we gaan naar de wc'. Zo laat je hem niet kiezen.

Sem mocht mee met de dolfijntrainer. Onwijs leuk en stoer natuurlijk. De dolfijntrainer heeft alles verteld over de dolfijn, ze zijn in de keuken geweest waar alle visjes die ze eten liggen, en ze hebben de dolfijnen van heel dichtbij kunnen bekijken.

Na de therapie zijn we weer richting Westpunt gereden. De weg er naar toe is al genieten. We zijn gestopt bij Shete Boka Nationale Park. Naast de grootste national park van Curacao, Christoffelpark, grenst Shete Boka ('vertaald: zeven inhammen of baaien') dat is opgericht in 1994, en ongeveer ca. 200 hectare groot is. De kustlijn is meer dan 10 km lang en heeft diverse baaien en inhammen waar diverse soorten schildpadden hun eieren leggen. We hebben gekozen voor Boka Wandomi waar de Natural Bridge zich bevindt. Deze brug is een waar kunstwerk door de natuur uit de rotsen gebeeldhouwd. De golven zijn er enorm en de route ernaar toe gaat langs blokken lavasteen. Ook zijn me naar Boka Pistol geweest. Deze geiserachtige spuit wordt omhoog gespoten door de golven die in de sterke vernauwing van de rots terecht komen. Dit zorgt voor sensationele fotomomenten. En geeft een knal als een... Juist ja, pistool. Sem vond het op het knalletje lijken op zijn cowboy pistooltje van carnaval.

En dat brengt ons weer terug bij het strand van Playa PortoMari! Een geweldige dag dus. Morgen op zoek naar een nieuw geheugenkaartje, want na 980 foto's is die vol...











1 opmerking:

  1. Hoi allemaal,

    Niet lachen. Normaliter is mijn eerste bezigheid s-morgens na het ontwaken: luchtfietsen (liggend op mijn rug en de benen de lucht in en dan fietsbewegingen maken. Zou goed zijn voor de bloedsomloop).
    Maar sinds jullie verhalen van de belevenissen op Curacao, is van het luchtfietsen niets meer terecht gekomen. Nu is het s-morgens opstaan en direct facebook raadplegen en daarna doorlinken naar: Luuk naar de dolfijnen.
    Het is echt elke keer weer indrukwekkend om te lezen, wat jullie beleven – de stapjes die Luuk maakt in zijn ontwikkeling – het plezier van Sem en zijn hulpvaardigheid – de tips en aanbevelingen van de therapeuten – hoe jullie genieten van de stranden en de omgeving – van het Amstel pilsje – van het appartement en van de dagelijkse autoritten.
    Elke dag na het lezen van een nieuw verhaal en de indrukken die ik dan mee krijg, zorgt ervoor, dat ik direct weer met beide benen op de grond sta. En besef, ja dit is ook realiteit en van het luchtfietsen komt dan niets meer.
    En natuurlijk aan alles komt een einde en ik zal er volgende week ook weer aan moeten geloven: luchtfietsen. Natuurlijk ga ik jullie dagelijkse met liefde geschreven verhalen missen, maar ik ben ervan overtuigd, dat de kennis die jullie hebben opgedaan en de tips die jullie hebben ontvangen tijdens de dolfijntherapie, allen maar ten goede zal komen aan de verdere ontwikkeling van Luuk en het gezinnetje De Vries.
    Geniet nog een paar daagjes van alle moois op Curacao.

    Groeten: Hans

    BeantwoordenVerwijderen

Wat is dolfijntherapie?

Dolfijn ondersteunde therapie is een bijzondere therapie voor bijzondere kinderen/jongeren met beperkingen en speciale behoeftes. Er wordt een intensieve, op maat gemaakte, therapie aangeboden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van verschillende therapievormen, gecombineerd met de interactie met een dolfijn. De dolfijn is de motivator en de beloning voor het gewenste gedrag (lichamelijk, mentaal en emotioneel).Dolfijn ondersteunde therapie is een integrale, multidisciplinaire behandelmethode, waarin gekwalificeerde therapeuten samenwerken met speciaal voor de therapie getrainde dolfijnen. Uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat dolfijnen kinderen stimuleren om zich verder te ontwikkelen en dat kinderen tot vier keer zo snel leren wanneer ze therapie volgen die gecombineerd wordt met interactie met dolfijnen.

Wat het is: een uniek, door dolfijnen ondersteund programma
CDTC biedt een twee weken durend programma op maat waarin de interactie met dolfijnen een hoofdrol speelt. Het is ontworpen voor de behandeling van patiënten van 3jaar en ouder met handicaps als autisme en hersenverlamming, en ook voor mensen met psychologische aandoeningen als depressie en posttraumatisch stresssyndroom. (Zie lijst van diagnoses.) Het programma is in handen van bevoegde en toegewijde therapeuten. Het complementeert en ondersteunt de traditionele therapie die patiënten thuis krijgen. Indien de patiënt een kind is, worden diens ouders, broertjes en zusjes nauw betrokken bij de behandeling. Het programma wordt geboden in vier talen: Nederlands, Engels, Duits en Spaans.

Wat er bereikt wordt: een positief verschil
Er is een hoge mate van succes. Onze patiënten vertonen opvallende vooruitgang in:
• fijne en grove motorische vaardigheden
• spraak en taalbeheersing
• cognitieve ontwikkeling
• sociale en functionele vaardigheden
Dit kan concreet leiden tot fysieke ontwikkeling, betere communicatie, meer zelfvertrouwen en meer ontspanning. Een enorm verschil in het leven van patiënten en hun gezinnen.

Hoe het werkt: de dolfijn als krachtige motivator
Dolfijnen spelen een centrale rol in het programma. Zo ondersteunen zij onder meer instrumenteel leren, wat betekent dat de interactie met de dolfijn ook als een beloning werkt. Voorbeeld: een therapeut vraagt een kind met motorische problemen om zijn arm omhoog te brengen. Zodra het hierin slaagt reageert de dolfijn, die het kind zo kan motiveren om de oefening nogmaals uit te voeren. Zo krijgt het kind snel en makkelijk grip op een nieuwe situatie en kweekt het zelfvertrouwen.

Waarom dolfijnen: slimme en sociale dieren
Dolfijnen zijn intelligent en hebben een zeer sociaal karakter. Onderzoek wijst uit dat interactie met dolfijnen de aandacht van een patiënt tot vier keer langer vast kan houden. Dolfijnen hebben bovendien een uniek vermogen om een band met mensen te scheppen en ze op hun gemak te stellen. De dolfijn accepteert mensen met een handicap onvoorwaardelijk. Sommige patiënten komen tot het besef dat de dolfijn, in al zijn indrukwekkende sierlijkheid, niet kan praten en lopen. “De dolfijn is net als ik!” Dit maakt de dolfijn een herkenbaar therapiemaatje waar patiënten harder voor willen werken.

Hoe het programma is opgebouwd
• Een twee weken durend programma op maat
• Twee blokken van vijf dagen met één therapiesessie per dag
• Tussentijds een vrij weekend
• De patiënt heeft gedurende het hele programma dezelfde therapeut
• Aangepaste programma’s zijn op aanvraag beschikbaar
Op de eerste dag verwelkomt de therapeut de patiënt, diens familie en verzorgers. (Voorafgaand aan de anamnese is de medische geschiedenis en alle informatie van de behandelaars thuis al bestudeerd.) Samen met de therapeut worden nu heldere doelen gesteld. Er volgt een rondleiding door het centrum en er is gelegenheid tot kennismaking met het behandelend team en de andere patiënten en gezinnen. Dan kan de sessie beginnen. Tijd om de dolfijnen te ontmoeten en samen met ze aan de slag te gaan.

Hoe de sessies zijn opgebouwd
Iedere sessie duurt in totaal twee uur, verdeeld in vier segmenten:• Een haf uur conventionele therapie in een speciale behandelkamer• Een uur door de dolfijn ondersteunde therapie op het platform en in het water• Een half uur alledaagse vaardigheden oefenen als douchen, omkleden en organiseren• EvaluatieTijdens de voorbereiding doet de patiënt oefeningen gericht op het behalen van de afgesproken doelstellingen. Terwijl de therapeut de patiënt behandelt, ondersteunt en coacht, schrijft een capabele stagiaire het sessierapport. De patiënt kleedt zich om en trekt een wetsuit aan.Op het platform en in het water voegen een dolfijnentrainer en een dolfijn zich bij het team. De oefeningen worden uitgebreid en geïntensiveerd en bij wijze van overdracht toegespitst op interactie met de dolfijn. Ouders en verzorgers kijken van een afstand toe. Tijdens het laatste half uur van de behandeling traint de patiënt alledaagse vaardigheden en neemt een douche, waarna de sessie wordt geëvalueerd met de patiënt, diens familie en verzorgers. Hoe ging het? Wat is de volgende stap?

Meer info op http://www.cdtc.an/