Luuk deed eerst zijn oefeningetjes binnen en toen hij na een tijdje naar buiten kwam om zijn swimsuit aan te doen, mocht Sem dan eindelijk ook kennis maken met Chabelita. Het is een geweldig team met zo'n enthousiaste mensen, Sem voelde zich ook meteen op zijn gemak. En vond het niet eens spannend. Vol zelfvertrouwen liep hij naar het dock. Zo'n boost is enorm fijn voor Sem. Hij knapt er echt van op!
Luuk lag al gauw weer in het water en Sem mocht op het dock zitten om te helpen met de kaarten en de blokjes. Anders als Luuk verliest hij ons nooit uit het oog. Enthousiast zwaaide hij onze kant op. Luuk had weer dikke pret met Chabelita. Maar ook Sem kreeg de volle aandacht van de dolfijn. Samen dansen, spelletjes doen en een dikke kus van Chabelita. Ontroerend om te zien, vond ik. Alle aandacht is vaak voor Luuk, maar nu ook voor Sem! Hij draait volledig mee in het programma en dat doet hem ook echt goed!
De fotograaf en videograaf hebben alles vastgelegd. Geweldig om die straks ook te krijgen!
Daarna zijn ze niet op het dock, maar iets verder weg oefeningen en spelletjes gaan doen. Toen Luuk terug kwam, zagen we dat Luuk tegengas begon te geven. Hij wilde niet meer het water in. Redelijk overstuur riep hij luid "papa". Het duurde best lang en hij was in dikke tranen. Toch kreeg Merel hem het water in. Het verdriet werd alleen maar erger. Moeilijk om te zien... We zijn weg gegaan omdat hij zo graag naar ons wilde. We hebben alle vertrouwen in de therapeuten en het is eigenlijk ook goed om Luuk ook zo mee te maken. Wij maken dat toch dagelijks mee. Later hoorde we van Merel dat ze met Luuk de afspraak had gemaakt dat ze na het spelletje in het water zouden gaan. En daar moest ze zich aan houden. Al ging Luuk maar 1 minuut het water in, hij moest even mee. Ze heeft Luuk pas na enkele minuten rustig gekregen en heeft ook gewacht tot hij weer aanspreekbaar was. Toen zei ze tegen Luuk "kijk zo kan ik met je praten". Hij vertelde dat hij uit het water wilde en na een kus van Chabelita hebben ze dat ook gedaan. Even later kwam Luuk enthousiast naar ons gelopen. Merel zei dat hij eerst moest opruimen samen met Sem. Lastig voor Luuk en zeker omdat hij een slok cola van papa wilde. Maar hij liep toch zonder problemen naar binnen. Heel knap! Het was ook weer een afspraak die Merel met Luuk had gemaakt. Duidelijk uitleggen, Luuk moet je aankijken en elkaar een hand geven op de gemaakte afspraak. Zo kan je altijd terugkomen op de afspraak.
Later spraken we Merel en ze vertelde dat Luuk het heel goed had gedaan, goed geconcentreerd en weer een goede werkhouding had! Ze had ook wel wat tegenstand verwacht. En dat is niet erg.
Met Sem hadden ze een spelletje met een massagebal gedaan. Ze mochten om de beurt kiezen of de benen of armen gemasseerd mochten worden. Dat deden ze bij elkaar. En als je dan zei "stop" (met
handgebaar) dan moest de andere meteen stoppen. Dat deed Luuk goed. Ook gingen ze op de muziek een beetje gek doen en moesten ze stoppen als er "stop" gezegd wordt. Merel ging een keer door terwijl Luuk en Sem stop zeiden. Daarna legde ze uit dat het niet leuk is als een ander door gaat terwijl er "stop" wordt gezegd. Dat begrepen ze heel goed en het spelletje ging probleemloos. Luuk en Sem hebben ook samen een afspraak gemaakt met handdruk dat ze het thuis ook zo doen. Bij "stop" ook echt stoppen.
De blokjes voor de woordjes gaan heel goed. We hebben het Luuk ook een paar "thuis" gevraagd om een zinnetje te zeggen met gebruik van zijn vingers en dat pakt hij goed op. Veel duidelijker wordt de zin nu.
Het naar de wc gaan, doet Luuk nu ook vrijwel zonder problemen. Het gebeurt 2 x bij de therapie en thuis proberen we het ook 2x. In de middag is Luuk vrij moe en dan moeten we hem ook een beetje met rust laten. Vanmorgen thuis kwam er een heel klein plasje! Luuk doet nu ook erg zijn best ervoor. Zou dit het begin van zindelijkheid zijn?
Sem heeft het super gevonden en voelt zich helemaal thuis in Sea Aquarium. Hij wijst ons de weg. Elke dag neemt hij ons even mee naar de onderwaterboot. De vissen die je daar kan zien, zijn enorm! Ook wij voelen ons helemaal thuis. We worden elke dag vriendelijk verwelkomd en maken elke dag een praatje met een typisch Curaçaose man, de security-man. Hij vertelt veel over het park, over Curaçao en het (wan) gedrag van de Spaanse toeristen ;-). Zo ook dat er elke woensdag enorme cruiseschepen aankomen in Willemstad. Sem wilde dat natuurlijk graag zien. Dus na de therapie op naar Willemstad. De cruiseschepen meren aan in de Sint Annabaai en zijn immens groot en steken boven alle gebouwen uit. Sem vond het prachtig! We zijn even Punda ingelopen en hebben Fort Amsterdam gezien. Het was stikheet, maar Luuk liep goed mee. Op het einde wel gesputterd en toen hebben we een afspraak met hem gemaakt, dat we nu nog een klein stukje moesten lopen zonder te mopperen en daarna zouden we gaan zwemmen. Dat ging goed, tot we bij de auto waren en hij per se voorin wilde zitten. Dat gaat natuurlijk niet, na enkele minuten Luuk toch maar in de auto getild en tijdens zijn gesputter sloeg hij mijn zonnebril op de grond. Ach... De rest van de dag is heel goed gegaan.
En we zijn ook nog apetrots op Sem. Hij is slechts 2 maanden geleden begonnen met zwemles en zwemt nu al zonder zwembandjes het zwembad rond! Echt fantastisch en heel snel. Zwemslag kan natuurlijk nog verbeterd worden, maar we gaan nu elke dag even oefenen.
Morgenmiddag een soort van Semmie-middag, want dan is er de familie-swim!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten